Stevan Stojanović Mokranjac, poznat kao veliki srpski kompozitor i muzički pedagog, preminuo je 28. septembra 1914. godine, pre tačno 110 godina. Mokranjac je bio ključni autor nacionalnog pravca srpske muzike, po mnogima najznačajnija figura muzičke scene Srbije krajem 19. i početkom 20. veka.
Njegovo delo na polju duhovne muzike je neprevaziđeno, posebno poznata Liturgija koja sadrži Heruvimsku pesmu. On je takođe autor pesama poput Tebe Boga hvalim, Veličanje Svetom Savi, kao i brojnih drugih radova. Mokranjac je ostavio neizmeran trag na srpskoj muzičkoj sceni i bio je inspiracija mnogim poznatim kompozitorima poput Stanislava Biničkog, Isidora Bajića i drugih.
Rođen je u Negotinu 1856. godine, a svoje prezime dodao je po selu Mokranju, odakle potiče njegova porodica. Nakon završetka školovanja u Beogradu, Mokranjac je posvetio svoj život muzici. Studirao je u Minheni, Rimu i Lajpcigu, gde je stekao značajno obrazovanje.
Mokranjac je bio osnivač Srpske muzičke škole u Beogradu, prve stalne muzičke obrazovne institucije u Kraljevini Srbiji. Takođe je bio osnivač prvog gudačkog kvarteta u Srbiji i predsednik Udruženja srpskih muzičara. U svojim delima, Mokranjac je koristio narodnu muziku kao inspiraciju, stvarajući Rukoveti koje su postale standard umetničke stilizacije u srpskoj muzici.
Njegova duhovna muzika, poput Božanske službe Svetog Jovana Zlatoustog, ostaje trajna gromada muzičke kulture Srba. Mokranjac je tokom svoje karijere beležio narodne pesme i melodije, sakupljajući ih širom Srbije, a posebno na Kosovu.
Godine 1912. Mokranjca je omela bolest, zbog koje se postepeno povukao iz javnog života. Preminuo je u Skoplju 1914. godine, u 58. godini života, dva meseca nakon početka Prvog svetskog rata. Iako više nije bio među nama, njegovo delo i uticaj na srpsku muzičku scenu ostaju neizbrisivi.
