Operacija Beograd u Drugom svetskom ratu bila je od velikog značaja za mnoge, a posebno za srpsku istoriju. Član Predsedništva SUBNOR-a Beograda, Boro Ercegovac istakao je važnost ove operacije, ističući da je odredila dalji tok rata na jugoistočnom delu evropskog ratišta. Operacija Beograda ostvarila je velike vojne, ekonomske i političke ciljeve, sprečivši izvlačenje nemačke armije iz Grčke.
U vojnom smislu, zauzimanjem Beograda sprečeno je postavljanje jake odbrane na granicama Srbije, Bugarske i Rumunije, što bi zaustavilo nadiranje Crvene armije. U političkom smislu, oslobođenjem Beograda omogućen je dolazak Vrhovnog štaba i Tita, stvarajući uslove za dalja dejstva, kao što je Sremski front i konačno oslobođenje Jugoslavije.
Pripreme za Beogradsku operaciju bile su sveobuhvatne, počevši odlaskom Tita u Moskvu, gde je dogovorio angažovanje Crvene armije na teritoriji Jugoslavije. Plan operacije Beograd finalizovali su komandanti Peko Dapčević i general Vladimir Ždanov, koji su krenuli u oslobađanje Beograda na četiri pravca. Oslobađanje Beograda rezultiralo je zajedničkom operacijom NVJ i Crvene armije, uz veliku pomoć građana Beograda, posebno mladih ljudi.
Velika artiljerijska priprema napada na Beograd trajala je pola sata, uz učešće ruskih kaćuša. Efikasan spoj artiljerije, topova, tenkova i pešadije doveo je do pada Beograda i oslobođenja cele Jugoslavije sedam meseci kasnije. Dan oslobođenja Beograda, 20. oktobar 1944, obeležava se kao prekretnica u ratu, određujući konture daljeg razvoja događaja na jugoistoku Evrope u Drugom svetskom ratu.
