Patrijarh Srpske pravoslavne crkve (SPC) Porfirije uputio je večeras saučešće povodom smrti Arhiepiskopa Tirane, Drača i sve Albanije Anastasija. U svom emotivnom obraćanju, patrijarh je naglasio da će ga pamtiti kao iskrenog prijatelja SPC, koji je negovao bratski odnos ispunjen ljubavlju i poštovanjem.
U saopštenju SPC, ističe se da je Anastasije bio poznat po svojoj bezuslovnoj ljubavi prema Bogočoveku Hristu, što ga čini verodostojnom ikonom samopožrtvovanog služenja Svetoj Crkvi. Njegova posvećenost i duhovno vođstvo predstavljali su veličanstveni ukras pravoslavne vaseljene. Patrijarh Porfirije je dodao da je Anastasije svojim „ravnoapostolnim misionarskim služenjem“ u svetu postao značajna duhovna figura, koja je mnogima bila kao voljeni otac i donela im svetlost vere u Isusa Hrista.
Anastasije je bio poznati misionar i uzor svim vernicima, a njegov rad i doprinos pravoslavnoj crkvi bili su neprocenjivi. Njegova sposobnost da inspiriše i okuplja ljude oko zajedničkih vrednosti i duhovnih ciljeva ostavila je dubok trag u crkvenoj zajednici. Patrijarh Porfirije je naglasio da je Anastasije kroz svoj život i rad pokazivao kako se može živeti u skladu sa Hristovim učenjima, te da je njegova smrt veliki gubitak ne samo za crkvu koju je služio, već i za celu pravoslavnu zajednicu.
U ovim teškim trenucima za sve vernike, poruka ljubavi, jedinstva i nade koju je Anastasije širio ostaje kao svetionik u mračnim vremenima. Njegova sposobnost da razume ljudske patnje i da pruži utehu svima koji su je tražili bila je nešto što ga je izdvajalo kao vođu i duhovnog oca.
Patrijarh je pozvao sve vernike da se mole za dušu Anastasija, kako bi pronašao mir u večnosti. On je podsetio na važnost očuvanja sećanja na njegov rad i nasleđe koje je ostavio iza sebe, naglašavajući da će njegova duhovna ostavština nastaviti da živi u srcima vernika.
U ovoj tužnoj prilici, SPC se pridružuje svim crkvama i vernicima širom sveta u izražavanju saučešća porodici i prijateljima preminulog arhiepiskopa. Njegova posvećenost i ljubav prema Hristu i crkvi biće večito zapamćeni, a njegovo misionarsko delo će nastaviti da inspiriše buduće generacije.
Anastasijeva smrt označava kraj jednog značajnog poglavlja u istoriji pravoslavlja, ali i početak novog, u kojem će njegovo nasleđe, kroz ljubav i jedinstvo, nastaviti da živi među svim koji teže duhovnom rastu i razvoju.
