Đorđe Bobić, poznati arhitekta koji je radio na brojnim projektima u Srbiji, Jugoslaviji i Rusiji, preminuo je u Beogradu nakon kratke bolesti. Rođen je 1939. godine i studirao arhitekturu na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu. Nakon studentskih demonstracija 1968. godine, vratio se u Beograd gde je radio na projektima kao što su urbanistički plan Beograda, Svetosavski trg, rekonstrukcija pijace Zeleni venac, strelište u Titogradu, sportska sala u Splitu, rekreativni park u Parizu, marina u Libiji, kompleks hotela u Zanzibaru i Sočiju. Takođe je radio na projektima u gradovima kao što su Pariz, Moskva, Sarajevo, Skoplje, Zagreb, Niš, Zenica, Izola, Jakutsk, Kruševac, Kiev, Banja Luka, Budva, Petrovac na moru i Belokuriha. Tokom pedeset godina karijere, Bobić je uradio 300 projekata i bio nagrađen na 28 javnih konkursa, od kojih je 10 projekata dobilo prvu nagradu. Također je objavio nekoliko knjiga, uključujući autorski prikaz „Traganje za gradom“ i knjigu eseja „Arhitektura u iznudi“.
Bobić je takođe obavljao dužnost Glavnog arhitekte grada Beograda od 2004. do 2008. godine. Ruskim akademijama arhitekture dodeljena su mu Velika godišnja nagrada i Velika srebrna medalja Saveza arhitekata Rusije.
Njegova smrt ostavlja prazninu u arhitektonskoj zajednici, a njegovim kolegama i prijateljima nedostajat će njegova strast prema stvaranju prepoznatljivih i inspirativnih arhitektonskih dela. Bobić će ostati upamćen kao jedan od najvažnijih arhitekata svog vremena, čije su ideje i projekti zauvek obeležili arhitektonsku scenu Balkana.
Njegova porodica, prijatelji i kolege izrazili su duboko saučešće povodom njegove smrti, ističući njegovu predanost poslu i talenat koji je inspirisao mnoge u arhitektonskoj industriji. Sa saosećanjem, sećaju se Bobićevih dostignuća i ostat će da čuvaju sećanje na njega kao ikonu arhitekture na Balkanu.
