„Žandarmerija na Duhove: Dogodilo se u Beogradu pre 160 godina“
Leto 1862. godine bilo je vrelo u Beogradu, a grad je bio pogođen sukobima i nasiljem. Strani novinari su preplavili grad nakon sukoba na Čukur-česmi 15. juna, kada su turske vlasti razarale grad i ubijale civile. Naslovnice evropskih novina vrvele su od strahota koje su se događale, stvarajući diplomatsku atmosferu koja je kasnije omogućila Srbiji da se konačno obračuna sa Osmanlijama.
Jedna od zaboravljenih priča ovog vremena odnosi se na Simu Nešića, srpskog žandarma i prevodioca, koji je bio prva žrtva srpsko-turskog sukoba posle događaja na Čukur-česmi. Iako se Simina ulica na Dorćolu nije imena menjala, malo ko zna ko je bio Sima Nešić i kakvu je važnost imao u istoriji ovog perioda.
Dogodaj na Čukur-česmi započeo je oko bunara gde je došlo do sukoba između Turaka i srpskog šegrta Save. Usledila su gužva i nesporazumi, što je kulminiralo napadom na žandarmeriju i ubistvom Sima Nešića i drugih žandarma. Nakon ovog događaja, narod je bio ogorčen i krenuo je u osvetu protiv Turaka, što je dovelo do žestokih uličnih sukoba.
Srpska žandarmerija odigrala je ključnu ulogu u zaštiti građana od turskih napada, ali i u spasavanju turskih civila od odmazde. Nakon četiri dana sukoba, diplomatskim putem je postignuto primirje, a grad je oslobođen od Osmanlija pet godina kasnije.
Duhovi, slavljeni kao slava Žandarmerije, danas se obeležavaju kao Vidovdan. Međutim, Beograd se nije na pravi način odužio palim žandarmima, čije je kolektivno sećanje brzo izbledelo. Spomenici su podizani od strane porodica, dok grad nije adekvatno obeležio njihov doprinos slobodi Srbije u vreme sukoba na Čukur-česmi.
