Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici danas slave svete mučenike Ermila i Stratonika, koji su jedni od najstarijih poznatih hrišćanskih mučenika Singidunuma, današnjeg Beograda. Njih dvojica su stradala oko 314. ili 315. godine za vreme vladavine cara Licinija u istočnom delu Rimskog carstva i vladavine cara Konstantina Velikog na Zapadu nakon donošenja Milanskog edikta. Neki teolozi smatraju da su stradali kao žrtve započetog sukoba između Konstantina Velikog i Licinija. Ermil je bio đakon u Singidunimu i zbog svoje vere je dospeo u zatvor. On je ostao čvrst u svojoj veri, a tokom boravka u zatvoru upoznao je vojnika Stratonika. Stratonik je takođe bio hrišćanin, i na kraju je zajedno stradao sa Ermilom. Obojica su pretrpeli strašno mučenje, a stigla ih je strašna smrt – zajedno su stavljeni ujednu mrežu i bačeni u Dunav. Posle tri dana njihova tela je izbacila voda na obalu i hrišćani su ih sahranili nedaleko od Beograda.
Od ukupno pet oltara u Hramu Svetog Save, jedan je posvećen beogradskim mučenicima Ermilu i Stratoniku, koji su prvi hrišćani koji su zbog svoje vere stradali na ovim prostorima. Ovaj dan se praznuje i kao Pretprazništvo Bogojavljenja, pa se u nekim delovima Srbije verovalo da uoči ponoći, kao i za Bogojavljenje, valja pomoliti se ovim mučenicima. Veruje se da moć ovih svetitelja čini čuda, te da je pred nama posebna noć kada se svaka želja ispunjava.
