Srpsku revoluciju 1804. godine, koja je predstavljala početak srpske borbe za nezavisnost i oslobođenje od turske vlasti, ne bi bilo da pobune nisu prethodile i u drugim delovima Osmanskog carstva. Reforme sultana Selima III su izazvale muslimanske vernike, koji su se držali propisa iz Kurana da su „najgore stvari koje su novine (nove), svaka novina je jedna novotarija, a svaka novotarija je greh, a svaki greh vodi u vatri pakla“. Vahabitski pokret, koji je započeo u Saudijskoj Arabiji, imao je trajan uticaj na izbijanje srpske revolucije 1804. godine, kao i na celu nacionalnu istoriju nakon toga. Reforme Selima III potakle su otpor u celoj njegovoj državi, a najjači talas otpora došao je iz delova carstva gde je sultanova vlast bila ranije ograničena.
Pripreme i srpske revolucije, kao i srpske revolucije same, delimično su bile uslovljene i klimatskim uslovima, poput suše koja je izazvala veliku glad i pojavu pljačkaških hordi. Vahabitski pokret, koji se može smatrati kao početna faza islamskog fundamentalizma, imao je indirektan uticaj na izbijanje srpske revolucije. Osnovni motiv srpske revolucije je bio otpor teroru koji su uveli janjičari koji su nastojali da u pograničnim pašalucima uzmu vlast i zakon u svoje ruke. Revolucija je označila početak srpske borbe za nezavisnost i oslobođenje od turske vlasti.
VEHABITSKI POKRET UTICAO NA IZBIJANJE PRVOG USTANKA: Janjičari su više puta pokušavali da se dokopaju vlasti u Beogradskom pašaluku
